Groeten uit Daytona

Vandaag hebben we weer even heerlijk de toerist uitgehangen. Het was 30 graden en ik ben nog verbrand ook...
Gisteren zijn we aangekomen in een mooi hotel en zitten direct aan het strand van Daytona Beach.
De eerste indruk dat we krijgen van deze badplaats is, dat hij zeer geliefd is bij jongeren. En daar het hier ´springbreak´ is, wemelt het er daar ook van. Dit in tegenstelling tot waar we eerst waren, Bradenton aan de westkust, daar waren alleen ouderen... Het is hier dan ook veel levendiger. Maar goed misschien is het daar nu ook springbreak en wemelt het daar ook van de jongeren, ik weet het niet...

Vanmorgen hebben we een grote wens van Johan vervuld. Het bezichtigen van Daytona Speedway. Dit racecircuit ligt vlak langs de weg en het is gigantisch groot en zeer opvallend.
We lopen naar de hoofdingang waar we een combinatieticket kopen voor museum, 3D-film en rondrit over het circuit. Museum gaat over de historie, de winnaars door de jaren heen en er zijn diverse race-auto's opgesteld. Verder veel foto's en documentatie natuurlijk. Er is ook een pitsstop-demonstratie, die we eigenlijk net missen. Verder veel simulatie-auto's en apparaten en spellen. We hangen hier bij elkaar zo'n drie kwartier rond en dan begint de 3D-film, die een uur duurt. Veel auto's en veel lawaai natuurlijk. De film beschrijft zo'n beetje wat er aan de race voorafgaat en de dingen tijdens de race zelf. Nou ja, het is natuurlijk wel interessant, maar ik kan me moeilijk op de film concentreren. Mijn gedachten dwalen veel af naar de dagen ervoor, de bezoeken aan William. Ik begin zelfs te knikkebollen...! Totdat er ineens een autoband door de zaal op mij af komt rollen. Ik schrik me zelf een ongeluk, grijp naar mijn hoofd en ben ineens weer klaarwakker en bij de les. Tja, bij 3D kun je zoiets verwachten...
Na het verlaten van de film gaan we gelijk door naar de instapplek waar de bustreintjes ingeladen worden met toeristen. Leuke indrukwekkende rondrit over het circuit, langs de pitsstop, het podium, de tribunes, enz. Al met al de moeite waard als je geïnteresseerd en in de buurt bent.

Na het middaguur verlaten we het circuit en rijden richting Ormond Beach. Het is de woonplaats van William en hier maar een paar kilometer vandaan. Ik heb William toegezegd dat ik bij het huis zal aangaan waarvoor het 'misdrijf' (diefstal van een mobiele telefoon) heeft plaatsgevonden. William heeft dit echter niet gedaan en probeert de bewoners te bereiken voor een of ander bewijsmateriaal. Dit huis is op een hoek, en we kwamen er maar niet achter bij welke straat dit huis hoort. Post daarnaartoe kwam terug, of werd niet beantwoord. Ik had dit vantevoren al bedacht en had al een begeleidende brief geschreven en samen met William's schrijven in een envelop gedaan, voor het geval ze niet thuis zijn. We bereiken het huis in één keer. Aan de voorkant zijn de ramen geblindeerd. Aan de achterkant staat een auto, maar er ligt ook een hond op de oprit. Johan vindt het maar niks dat ik er aan ga bellen. Het is er een rommeltje ook, hoewel die auto er wel weer duur uitziet. Maar ja, dat zegt niets, hebben we inmiddels geleerd. Ik zie niemand lopen en besluit dan uiteindelijk maar om de envelop in de brievenbus te stoppen. Op hoop van zegen...

Het is ook maar een paar kilometer terug naar het hotel. Snel badkleding aan, fleeche dekentje (meegenomen voor allerhande zaken) uit de auto gehaald en heerlijk naar het strand. Wat een luxe. Even helemaal niks. Na een uurtje of twee begint de lucht wat te bewolken en we kleden ons om en gaan er uit voor een wandeling. We hadden al gezien, dat we maar een paar honderd meter verwijderd zijn, van de plek waar auto's op het strand worden toegelaten. Dus eerst daar maar naar toe. Apart gezicht, al die auto's op een rij geparkeerd. Veel auto's, motoren, quads rijden heen en weer. De een met nog meer soundblasters dan de ander... Dit is de plek waar het racen vroeger begon.
We lopen weer terug en een eind de andere kant op over de boulevard. Veel restaurantjes, winkeltjes, hotels en dat soort dingen. We doen wat aankopen en we eten een pizza bij een plaatselijke pizzaboer.
En nu ga ik eerst maar eens douchen en de zonnebrandschade bekijken...


http://www.daytonaintlspeedway.com/